YAMUK PRENSES VE YETERSİZ CÜCELER

Bir varmış bir yokmuş ...Vakti zamanında annelerin çocuklara anlattığı güzel mi güzel bir masal varmış. Gel zaman git zaman anneler her gece tekrarladıkları bu masalda bir tuhaflık olduğunu fark etmiş. Bu masal çocuklara değil, büyüklere göreymiş.

Kötü kalpli kraliçe: 18'lik Pamuk'la aşık atacak kadar narsist. Ağır derecede miyop olması da muhtemel. Yok o yıllarda botoks vs. yapılıyor ve kadın gerçekten daha güzel olduğu konusunda haklıysa vay halimize! Ayrıca durumu aynayla konuşacak kadar vahim. Atıcılık - avcılık gibi meslek sahipleriyle asla tanıştırılmamalı. Ömrünün sonuna kadar ayna ya da yansıtma özelliği olan metal - parlak bir cisme üç metreden fazla yaklaştırılmamalı.

Pamuk : Cüce müce yedi tane adamla bir ormanda yaşıyor. İlk günden açık kapısından içine girdiği evin yataklarını birleştirip derin bir uykuya dalıyor. Bu ne rahatlıktır yahu.
Diğer taraftan onca gün kader birliği ettiği cücelere karşı nankör. Hem adamların hayatına gir, lay lay loy loy sonra beyaz atlı prens gelince bir öpücükle atıversin seni atının arkasına. Adam prens bir kere boya posa bakan kim. Üstelik beyaz atı var. Gözü malda mülkte, öpücük bahane.

Cüceler: Bir prensesi elinde tutmayı becerememiş yetersiz yedi cüce. Bu masalda kullanılan, ezilen ve terk edilen oldukları için - üstelik yedisi birden- onlara söyleyecek fazla sözüm yok. Bir kez daha eve geldiklerinde yatakta uyuyakalmış bir prenses bulma ihtimalleri zayıf.

Beyaz atlı prens : Gençliğin verdiği bir saflığa sahip. Ormanda bayılıp ayılan her kadını öpüyorsa işi var. Üstelik bahtsız zavallım. Deli bir üvey kayınvalide, mıymıntı bir  prenses ve yetmezmiş gibi yedi de kayınço...Tabi prens olayın romantik kısımdan itibaren  masala dahil olduğu için henüz başına geleceklerden bihaber :)