Çocukluğumda bayram ; kalabalık,telaş,neşeli bir curcuna demekti.Şimdilerde ise tam tersine olağan telaşlardan, İstanbul'dan uzakta geçirilebilecek en az 4 gün demek!
Bayramları doyasıya yaşayabilen son nesiliz sanırım.Benim çocukluğum kocaman bir ailede geçti.Aynı apartmanda babaannem,halalarım ile birlikte yaşıyorduk.Dolayısıyla bayramlarımız da oldukça kalabalık ve şenlikliydi.Sabahları evin erkekleri namaza gider, babaannem de bayram kahvaltısı hazırlığına girişirdi.O zamanlar da uykuya düşkün olduğumdan namaz saatlerinin bu kadar erken olmasına söylenirdim içimden :) Babamlar geldiğinde hep birlikte sofraya oturulurdu.Masada kenarları yaldızlı porselen takımlar ve özenle hazırlanmış çiğ börek olurdu mutlaka,çıtır çıtır, sıcacık..Ece , Müge ve ben kahvaltının ilerleyen saatlerinde sıkılıp itileşmeye başlardık.Çocukça didişmelerimize babaanneciğim nokta koyardı :
-E hadi bakalım bayramlaşalım artık,kim elimi öpecek önce?
Yerimizden fırlayıp ellerine sarılırdık,sonra sırasıyla dedem,annem,babam ve tüm aile ile bayramlaşırdık.Daima ilk harçlığımı babaannemden ikinciyi de Ayşem Halam dan alırdım.Bir de babaannemde badem şekeri ve iki ucu fiyonk şeklinde bağlanmış karamel şekerlerden olurdu,bayılırdım!Saat biraz daha makul olduğunda annemden izin isteyip konu komşuyu gezmeye başlardık.Çok eski bir devirden bahsetmiyorum,20 yıl önce çocuklar bayramlarda komşu evleri ziyaret edip şeker , mendil toplayabiliyordu.Böyle düşündüğümde oğlum ve akranları için çok üzülüyorum..Neyse başta evimizin hemen karşısındaki TCDD lojmanlarında oturan Gülseren teyze olmak üzere cadde boyu sıralanmış tüm komşulara uğrardık.
Öğleden sonra anne tarafına ziyaretler başlardı.Kahvaltı nasıl babaannemde yapılıyorsa , aksam yemegı de teyzem ve dayımla anneannemde yenirdi.Şahane turşular yapardı anneannem ,sofrada mutlaka rengarenk tursular olurdu.Bayram akşamı da sabahı gibi şenlikli ve neşe içinde geçerdi.
Ve 20 yıl sonrasının bayramlarında , hayatın olağan telaşlarından bıkıp usanmış anne babalar çocuklarını da alıp sakin ve dingin yerlere kaçıyorlar-kaçıyoruz.Bayramlaşma için teknoloji var çok şükür.Bir kaç sms,facebook mesajı ve bir kaç dakika süren telefon görüşmesi yetiyor da artıyor bile.İstanbul'da kalsak,çocuğu el öpmeye gönderecek konu komşu,mahallede serserılık edecegı arkadaşı,harçlıklarıyla kosup şekerleme alacagı mahalle bakkalı da yok nasılsa..
Sevgi ve huzur dolu nice mutlu bayramlara..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder